Kiedy i w jakim celu
Celem badania jest oznaczenie w surowicy przeciwciał IgD. Badanie to może posłużyć w diagnostyce szpiczaka IgD, ale nie tylko.
 
Charakterystyka badania
Immunoglobulina typu D (IgD), czyli przeciwciało typu D, to białko odpornościowe wytwarzane przez limfocyty B. W organizmie człowieka występuje w dwóch postaciach: związanej z błonami komórkowymi i niezwiązanej (tzw. postać wolna).
Immunoglobulina typu D (IgD) jest zbudowana z czterech łańcuchów: dwóch ciężkich delta i dwóch lekkich kappa i lambda.
Immunoglobulina typu D (IgD) występuje w niewielkich ilościach w surowicy. Ma zdolność wiązania bakterii i wirusów, przez co wspomaga obronę organizmu. Prawdopodobnie immunoglobulina typu D (IgD) bierze udział w procesie pobudzenia limfocytów B i przygotowaniu ich do procesu przełączania klas.
Badanie wykorzystywane jest w diagnostyce i monitorowaniu szpiczaka IgD, a także innych chorób:
alergicznych
sarkoidozy
AIDS
przewlekłych zakażeń (salmonella, gruźlica, malaria)
gorączki okresowej związanej z hipergammaglobulinemią D
chorób z autoagresji
Immunoglobulina typu D (IgD) jest jedną z klas immunoglobulin, która obecnie jest najmniej zbadana i jej funkcje fizjologiczne nie są w pełni poznane. Zalecane jest wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych.